Juli 2021
Vaststelling waterleiding traject:
Een Rwandees ingenieursbureau ontwierp de route van de 840 m. lange waterleiding vanaf de bronput bij de rivier tot de 106 meter hooggelegen watertanks van het diaconessencentrum (gele lijn op foto). Vooraf waren er elektronische metingen verricht om water in de grond te lokaliseren en is zo anders als vroeger toen er nog met een ouderwetse wichelroede werd gemeten. Ondertussen werden de omwonenden in hun huisjes geïnformeerd over de waterleidingaanleg en allen gunden de diaconessen een wateraansluiting uit eigen bron. Daarbij was ook afgesproken dat er via een aparte kraan ook water voor hen beschikbaar komt. Sommigen krijgen een geringe vergoeding om eventuele schade door het graven van de leiding in de groentetuintjes te compenseren. Op deze manier ontstaat er een spontane betrokkenheid van de omwonenden, wat zich in de toekomst zal uiten in oplettendheid dat niemand de leiding beschadigt en dat de pomp niet gestolen wordt. Ook is een prettige bijkomstigheid dat het graafwerk door de omwonenden met een passende vergoeding wordt beloond.
Kortom, een mooi vooruitzicht op velerlei gebied.
Boren:
Op geringe afstand van de beek, die elke dag water levert uit het bergland, werd ongeveer de boorlocatie gevonden.
Alles is handwerk en begint bij het dragen over grote afstand van het boormateriaal, want met een boormachine op een truck door het bergland is onmogelijk.
Een driepoot wordt opgesteld en een dikke metalen boor wordt de grond ingedraaid.
Het werkt als een kurkentrekker en door langzaam te draaien zakt de boor in de grond.
Zes stevige mannen draaien aan het wiel en ondertussen zingen ze hun liedjes en worden er sterke verhalen verteld. Na een uurtje draaien wordt het stiller in de groep en wordt er gewisseld en zo kom je, uiterst traag vanwege de rotsachtige bodem, na 2 dagen op ongeveer 8 meter diepte. Daarna wordt het spannend, want volgens de metingen moeten de eerste waterlagen worden bereikt en zichtbaar uit het boorgat stromen. Het gebeurde bij de eerste boring dat er pas op 10 meter een klein beetje water naar boven kwam en er dieper geboord moest worden maar men stuitte op harde rotssteen . Dit betekende een totaal nieuwe boring en gelukkig kon op een nieuwe locatie dieper geboord worden en werd er een flinke hoeveel water aangetroffen. De Hollandse bouwvakkers kennen het pannenbier als het hoogste punt van een huis bereikt is en in Afrika toosten ze op bronbier als het water uit de buis stroomt. Maar men weet dat er nog meer activiteiten wachten voordat je het water kunt drinken op het hooggelegen diaconessencentrum.
Testen:
Nu er water is gevonden moet er getest worden op de benodigde hoeveelheid water die straks kan worden opgepompt en de kwaliteit van het water.
Op het diaconessencentrum verblijven gemiddeld 40 diaconessen, er is een gastenverblijf voor 48 bezoekers en binnenkort staan er 2 scholen met totaal 600 kinderen; er werken 22 personeelsleden en er zijn groentetuinen plus klein vee. In totaal is 30.000 liter per dag nodig om iedereen van water te voorzien. Op dit moment is er slechts max. 6.000 liter per dag beschikbaar door opgevangen regenwater en een dun straaltje van hooguit 2 uur per dag van het landelijke waterleidingbedrijf. Onvoldoende, ongezond, onhygiënisch en ook is de besproeiing van de eigen voedselteelt in de tuinen onmogelijk.
Op de video is te zien dat de hoeveelheid opgepompt water in liters wordt gemeten. Door dit over meerdere keren per dag te doen weet je hoeveel de waterbron in de grond aan water kan leveren zonder leeg te raken. De plastic afwasbak van 20 liter wordt gevuld met opgepompt water uit de bron en als de bak vol is wordt het aantal seconden opgemeten tijdens deze opvang van 20 liter. Op deze manier bepaal je tevens hoe lang de pomp moet draaien om aan de min. 30.000 liter per dag te komen. We streven ernaar om de pomp ‘s nachts uit te zetten zodat automatisch weer de bron in de grond vol loopt.
Grappig om dit eenvoudige tafereeltje te zien van een opgewekte medewerker met veel lof uitingen over de hoeveelheid water en Jean als techneut van het diaconessencentrum die met mondkapje op de tijden van vullingen bijhoudt.
De kwaliteit van het water is reeds getest in het centrale laboratorium in Rwanda en via een certificaat positief vastgelegd (met ook ons eigen registratie onderzoek op de Wageningse Universiteit).
Mens, dier en plant gebruiken straks gezond water. We zien uit naar augustus wanneer de eerste druppel op het Diaconessencentrum verschijnt!
Maart 2021
Het waterproject vordert gestaag: na diverse pogingen om diep genoeg te boren, waarbij meerdere boormachines het begaven, is er nu op 7 meter diepte water gevonden! De boorput ligt dicht bij een rivier, vandaar dat er aardig wat water in de bodem lijkt te zitten.
Nu moet er nog 800 meter leiding worden aangelegd naar het terrein van de zusters. Daar zijn al de nodige voorzieningen getroffen om het water op te slaan, dus de zusters hopen binnen afzienbare tijd over voldoende water te beschikken voor hun woonhuis, het gastenverblijf en de scholen!
Reden tot dankbaarheid!
Juli 2020
De watervoorziening op het terrein van de zusters laat veel te wensen over. Allerlei maatregelen die de laatste jaren zijn geprobeerd hebben niet veel resultaat gehad. Daarom wordt nu gewerkt aan een plan voor het boren van een eigen waterbron. De Nederlandse waterbouwkundige Jos Joosse is nauw betrokken bij dit project en werkt samen met de Rwandese organisatie Water Access Rwanda. In augustus 2020 is een begin gemaakt met de werkzaamheden.